سه شنبه ۰۹ بهمن ۹۷ ۱۶:۰۴ ۲,۰۷۷ بازديد
دکترین ترامپ
یک استراتژی chaotic مدیریتی که به طور غیر منتظره منسجم است .
راس Douthat
نویسنده: روس Douthat
دیدگاه نظریه
۲۹ ژانویه ۲۰۱۹
۱۹
اعتبار
تام برنر برای نیویورک‌تایمز
تصویر
CreditCreditTom برنر برای نیویورک‌تایمز
دو سال به ریاست‌جمهوری او ، دونالد ترامپ استراتژی قانون گذاری روشنی ندارد ، هیچ برنامه سیاستگذاری ، برنامه‌ای برای بهبود عدم محبوبیت او و راهی برای دوباره انتخاب مجدد به اندازه کافی غم‌انگیز که او می‌کوشد تا یک naif سیاسی را هدف قرار دهد ، بیلیونر استارباکس ، هوا Howard شولتز ، به عنوان یک ویرانگر third ثالث عمل می‌کند . همچنین ممکن است از سمتش استیضاح شود .
با این حال ، در عین حال ، در میان همه هرج و مرج داخلی و عدم صلاحیت و سو درمان سیاسی ، این دولت همچنان در سیاست خارجی عمل می‌کند - نه تنها در پشت‌پرده ، بلکه عمل - طوری رفتار می‌کند که گویی یک استراتژی جدی جدی است ، یکی به اندازه کافی منسجم و منطقی است - به نظر می‌رسد که رئسای جمهور آینده ممکن است به طور منطقی از آن تقلید کنند.
این دکترین ترامپ ، در عمل ، " نیست که او گاهی در مسیر مبارزات انتخاباتی قول داده باشد؛ و نه این موضوع که بسیاری از منتقدان او از آن می‌ترسیدند . این یک دکترین of ، تجدید نظر و تجدید نظر است که در آن ایالات‌متحده می‌کوشد تا most امیدهای آرمانی و تعهدات نظامی غیرواقعی را رها کند ، لیستی از دشمنان بالقوه خود را محدود کرده و تلاش‌های خود را در نفوذ تقویت کند . هدف فراگیر ، واگذار کردن برتری ایالات‌متحده یا رها کردن متحدان آمریکایی نیست ، همانطور که رقبای ترامپ اغلب مسئول هستند؛ به عبارت دیگر ، حفظ برتری آمریکا بر روی یک پایه قابل مدیریت تر ، در حالی که تمرکز بیشتر و تلاش بر روی گنجاندن قدرت و نفوذ چین را بر عهده دارد .
این دو دولت را در اخبار مربوط به این هفته در نظر بگیرید . اولی تصمیم کاخ سفید برای حمایت از رهبر مخالفان در ونزویلا و ایجاد ائتلافی برای تضعیف حکومت دیکتاتوری دیکتاتوری است . دومین تلاش ، تلاش برای مذاکره با طالبان است که به تعهد نظامی ۱۷ ساله آمریکا در افغانستان پایان می‌دهد .
advertisement
اگر یک قرارداد مورد حمله قرار گیرد و نیروهای ما عملا ً عقب‌نشینی کنند ، تردید شخصی ترامپ در مورد مداخله افغانستان به تولید نتایجی کمک خواهد کرد که بخش‌های بزرگی از سیاست خارجی ما مقاومت کرده‌است - بازی نهایی که احتمال شکست واقعی ، یک تصاحب کامل طالبان ، به عنوان قیمت کاهش تعهدات آمریکا و آوردن نیروهای آمریکایی به خانه را می‌پذیرد .
در عین حال ، تلاش ونزوئلا در ایجاد وضعیت عادی سیاست خارجی - خارجی قابل‌توجه است . تلاش برای تضعیف یک دیکتاتور آمریکای‌لاتین با جناح چپ در حالی که در مورد حقوق بشر در مورد حقوق بشر صحبت می‌کند ، نوعی سیاست است که شما ممکن است انتظار داشته باشید از طرف یک رئیس‌جمهور مارکو روبیو ( که در واقع یک محرک اصلی در پشت سیاست است ) ، و همانطور که آوری فریدمن از اقیانوس اطلس نوشت ، این استراتژی با هم‌کاری متحدان و بشدت هماهنگ است و حتی یک رئیس‌جمهور ریگان و جرج دبلیو بوش وجود دارد . دست بوش ، الیوت آبرامز ، برای کمک به اجرای سیاست دولت .
برای فریدمن ، این وضعیت عادی ، عجیب و ریاکار و ریاکار است . در اینجا رئیس‌جمهوری است که به ندرت دموکراسی و حقوق بشر را در سخنان his احضار می‌کند ، کسی که به ندرت از دیکتاتورهای مانند ولادمیر پوتین و کیم جونگ اون احترام گذاشته ، تا دموکراسی را در کشوری که معمولا ً در میان چالش‌های برتر برای منافع ایالات‌متحده نیست ، حمایت کند ."
منبع سایت سربازی
یک استراتژی chaotic مدیریتی که به طور غیر منتظره منسجم است .
راس Douthat
نویسنده: روس Douthat
دیدگاه نظریه
۲۹ ژانویه ۲۰۱۹
۱۹
اعتبار
تام برنر برای نیویورک‌تایمز
تصویر
CreditCreditTom برنر برای نیویورک‌تایمز
دو سال به ریاست‌جمهوری او ، دونالد ترامپ استراتژی قانون گذاری روشنی ندارد ، هیچ برنامه سیاستگذاری ، برنامه‌ای برای بهبود عدم محبوبیت او و راهی برای دوباره انتخاب مجدد به اندازه کافی غم‌انگیز که او می‌کوشد تا یک naif سیاسی را هدف قرار دهد ، بیلیونر استارباکس ، هوا Howard شولتز ، به عنوان یک ویرانگر third ثالث عمل می‌کند . همچنین ممکن است از سمتش استیضاح شود .
با این حال ، در عین حال ، در میان همه هرج و مرج داخلی و عدم صلاحیت و سو درمان سیاسی ، این دولت همچنان در سیاست خارجی عمل می‌کند - نه تنها در پشت‌پرده ، بلکه عمل - طوری رفتار می‌کند که گویی یک استراتژی جدی جدی است ، یکی به اندازه کافی منسجم و منطقی است - به نظر می‌رسد که رئسای جمهور آینده ممکن است به طور منطقی از آن تقلید کنند.
این دکترین ترامپ ، در عمل ، " نیست که او گاهی در مسیر مبارزات انتخاباتی قول داده باشد؛ و نه این موضوع که بسیاری از منتقدان او از آن می‌ترسیدند . این یک دکترین of ، تجدید نظر و تجدید نظر است که در آن ایالات‌متحده می‌کوشد تا most امیدهای آرمانی و تعهدات نظامی غیرواقعی را رها کند ، لیستی از دشمنان بالقوه خود را محدود کرده و تلاش‌های خود را در نفوذ تقویت کند . هدف فراگیر ، واگذار کردن برتری ایالات‌متحده یا رها کردن متحدان آمریکایی نیست ، همانطور که رقبای ترامپ اغلب مسئول هستند؛ به عبارت دیگر ، حفظ برتری آمریکا بر روی یک پایه قابل مدیریت تر ، در حالی که تمرکز بیشتر و تلاش بر روی گنجاندن قدرت و نفوذ چین را بر عهده دارد .
این دو دولت را در اخبار مربوط به این هفته در نظر بگیرید . اولی تصمیم کاخ سفید برای حمایت از رهبر مخالفان در ونزویلا و ایجاد ائتلافی برای تضعیف حکومت دیکتاتوری دیکتاتوری است . دومین تلاش ، تلاش برای مذاکره با طالبان است که به تعهد نظامی ۱۷ ساله آمریکا در افغانستان پایان می‌دهد .
advertisement
اگر یک قرارداد مورد حمله قرار گیرد و نیروهای ما عملا ً عقب‌نشینی کنند ، تردید شخصی ترامپ در مورد مداخله افغانستان به تولید نتایجی کمک خواهد کرد که بخش‌های بزرگی از سیاست خارجی ما مقاومت کرده‌است - بازی نهایی که احتمال شکست واقعی ، یک تصاحب کامل طالبان ، به عنوان قیمت کاهش تعهدات آمریکا و آوردن نیروهای آمریکایی به خانه را می‌پذیرد .
در عین حال ، تلاش ونزوئلا در ایجاد وضعیت عادی سیاست خارجی - خارجی قابل‌توجه است . تلاش برای تضعیف یک دیکتاتور آمریکای‌لاتین با جناح چپ در حالی که در مورد حقوق بشر در مورد حقوق بشر صحبت می‌کند ، نوعی سیاست است که شما ممکن است انتظار داشته باشید از طرف یک رئیس‌جمهور مارکو روبیو ( که در واقع یک محرک اصلی در پشت سیاست است ) ، و همانطور که آوری فریدمن از اقیانوس اطلس نوشت ، این استراتژی با هم‌کاری متحدان و بشدت هماهنگ است و حتی یک رئیس‌جمهور ریگان و جرج دبلیو بوش وجود دارد . دست بوش ، الیوت آبرامز ، برای کمک به اجرای سیاست دولت .
برای فریدمن ، این وضعیت عادی ، عجیب و ریاکار و ریاکار است . در اینجا رئیس‌جمهوری است که به ندرت دموکراسی و حقوق بشر را در سخنان his احضار می‌کند ، کسی که به ندرت از دیکتاتورهای مانند ولادمیر پوتین و کیم جونگ اون احترام گذاشته ، تا دموکراسی را در کشوری که معمولا ً در میان چالش‌های برتر برای منافع ایالات‌متحده نیست ، حمایت کند ."
منبع سایت سربازی
- ۰ ۰
- ۰ نظر
